Kiedy zobaczyłam to krzesło, pomyślałam, że nic się nie da z nim zrobić. Miało połamane łączenie tylnych nóg z siedziskiem. Zawołałam męża, aby fachowym okiem zbadał sprawę. Stwierdził, że możemy spróbować, ale krzesło nigdy nie będzie już tak mocne, jak powinno. Jego właścicielka powiedziała nam, że właściwie będzie ono spełniało funkcję czysto dekoracyjną w przedpokoju. Podjęliśmy się zatem tego zadania, ale zanim mogłam przystąpić do metamorfozy, najpierw przeprowadziliśmy reanimację.

Marzec był dla mnie miesiącem gorączkowej pracy przy metamorfozach wielu mebli i dekoracji. Gorączkowej dlatego, że czeka na mnie ogród zaniedbany od zeszłego roku. Obiecałam sobie, że od kwietnia poświęcę mu więcej czasu i uwagi. Nie wiem tylko, czy dotrzymam tej obietnicy, bo kolejne meble czekają na swoją kolej. A wracając do marcowych metamorfoz - dałam nowy look pięknej choć niewielkiej ludwikowskiej kanapce. 

Obiecałam Wam, że jeszcze przed Świętami zaprezentuję metamorfozę drewnianego żyrandola, który kupił mi mąż w zaprzyjaźnionym sklepie z meblami używanymi. Na początku wydawało mi się, że będzie zbyt wielki do bajkowego salonu, ale kiedy w końcu zawisł całą rodziną orzekliśmy, że jest idealny. 

Pomysł na urządzenie tego pomieszczenia był "od a do z" mojej córki. Wyrosła już z niebiesko - beżowo - brązowej kolorystyki gimnazjalistki. Wcześniej na ścianach królowała tapeta w duży, tłoczony wzór kwiatowy właśnie w tych kolorach. Jedna ze ścian była niebieska, a druga beżowa. Pokój jest dość ciemny, bo ma tylko jedno okno dachowe i dwa skosy. Zapraszam do czytania :)

Przepiękny , delikatny mebelek trafił pod dach Bajkowego gniazda lekko uszkodzony i odrapany. Jedna z nóg była pęknięta, ale mąż bez problemu ją skleił. Kolor miała dość ciekawy - taki miedziano - złoty, ale gdzieniegdzie wytarty i obłupany. Wymagała malowania i dopieszczenia. W nowym wcieleniu prezentuje się równie pięknie - pomalowana starą bielą, przetarta i nawoskowana.